Narzędzie Incoterms

Aerial view of container ship pulling into port

 

Reguły Incoterms® to standardowe zestawy warunków handlowych, które mają pomóc handlowcom podczas sprzedaży i transportu towarów. Są one tworzone i publikowane przez Międzynarodową Izbę Handlową (ICC), a najnowsza wersja (Incoterms 2020) wchodzi w życie 1 stycznia 2020 r.

Firma C.H. Robinson zebrała te zasady w unikalne narzędzie, które zapewnia kupującym i sprzedającym punkt odniesienia w stosunku do tego, do czego każda ze stron jest zobowiązana oraz tego, gdzie spoczywa odpowiedzialność w przypadku utraty towaru, uszkodzenia lub innego niepożądanego zdarzenia. FAS, FOB, CFR i CIF to reguły Incoterms dotyczące żeglugi morskiej. Pozostałe Incoterms mają zastosowanie do dowolnego środka transportu.

Zasady dla dowolnego środka lub środków transportu:

  • EXW – Ex Works

    Sprzedający wypełnia obowiązek dostawy, gdy udostępnił towar kupującemu w swoim obiekcie (tj. zakład, fabryka, magazyn itp.). W szczególności sprzedający nie ponosi odpowiedzialności za załadunek towaru na pojazd dostarczony przez kupującego ani za odprawę towaru do eksportu, chyba że uzgodniono inaczej. Kupujący ponosi wszelkie koszty i ryzyko związane z dostarczeniem towaru z siedziby sprzedającego do pożądanego miejsca przeznaczenia. Termin ten stanowi zatem minimalne zobowiązanie sprzedawcy. Termin dotyczy wszystkich rodzajów transportu.

    Ryzyko przechodzi na kupującego, gdy:

    Towar jest udostępniany kupującemu w siedzibie sprzedającego.
    UWAGA: Jeśli kupujący nie jest w stanie dokonać odprawy celnej eksportowej towarów, ponieważ nie jest obecny w ich kraju pochodzenia, lub nadal jest odpowiedzialny za zgłoszenia eksportowe, należy użyć innej regulacji handlowej; w tym scenariuszu należy rozważyć użycie FCA.

  • FCA – Franco przewoźnik
    (podane miejsce)

    Sprzedający dostarcza towar do wyznaczonego przez kupującego przewoźnika we wskazanym miejscu; zazwyczaj do fabryki lub magazynu sprzedawcy. Sprzedający jest odpowiedzialny za załadunek przewoźnika, odbiór towaru dokonanie odprawy eksportowej. Termin dotyczy wszystkich rodzajów transportu.

    Ryzyko przechodzi na kupującego, gdy:

    Towar przekazywany jest pierwszemu przewoźnikowi we wskazanym miejscu.
    UWAGA: Termin ten powinien być używany, jeśli kupujący chce zorganizować cały przewóz i przeładunek, ale nie może działać jako zarejestrowany eksporter w kraju pochodzenia.

  • CPT – Przewóz opłacony do
    (podane miejsce przeznaczenia)

    Sprzedający musi zapłacić za przewóz ładunku do wskazanego miejsca przeznaczenia. Ryzyko przechodzi z chwilą przekazania towaru pierwszemu przewoźnikowi. Termin dotyczy wszystkich rodzajów transportu.

    Ryzyko przechodzi na kupującego, gdy:

    Sprzedający przejmuje na siebie wszelkie ryzyko utraty lub uszkodzenia towarów do momentu ich dostarczenia do (pierwszego) przewoźnika w miejscu wysyłki, w uzgodnionym terminie określonym w umowie sprzedaży.

  • CIP – Przewóz i ubezpieczenie opłacone do
    (podane miejsce przeznaczenia)

    Sprzedający płaci za przewóz i ubezpieczenie do wskazanego miejsca przeznaczenia, ale ryzyko przechodzi z chwilą przekazania towaru pierwszemu przewoźnikowi. Sprzedający zobowiązany jest na własny koszt wykupić ubezpieczenie ładunku zgodne z ochroną przewidzianą w Klauzulach (A) Instytutowych Klauzul Ładunkowych (LMA/IUA) lub podobnych klauzulach właściwych dla używanego środka transportu. Termin dotyczy wszystkich rodzajów transportu.

    Ryzyko przechodzi na kupującego, gdy:

    Towar przekazywany jest pierwszemu przewoźnikowi. Sprzedający jest odpowiedzialny za zakup ubezpieczenie od wszelkiego ryzyka.

  • DAP – Dostarczone na miejsce

    Sprzedający ponosi wszelkie koszty transportu i ryzyko do momentu dostawy. „Dostawa” ma miejsce, gdy towar jest do dyspozycji kupującego w przybywającym środku transportu, gotowy do rozładunku we wskazanym miejscu przeznaczenia. Termin dotyczy wszystkich rodzajów transportu.

    Ryzyko przechodzi na kupującego, gdy:

    Towar jest oddany do dyspozycji kupującego, gotowy do rozładunku we wskazanym miejscu.

  • DPU – Dostarczone do miejsca rozładowania (podane miejsce docelowe)

    Sprzedający ponosi wszelkie koszty transportu i ryzyko do momentu rozładowania towaru, zazwyczaj w siedzibie kupującego. Sprzedający musi rozładować towar z przybywającego środka transportu, a następnie dostarczyć go, umieszczając go do dyspozycji kupującego w uzgodnionym miejscu. Termin dotyczy wszystkich rodzajów transportu.

    Ryzyko przechodzi na kupującego, gdy:

    Towary są rozładowywane w miejscu wskazanym przez kupującego.

  • DDP – Dostarczone, cło opłacone
    (podane miejsce docelowe)

    Sprzedający pokrywa wszelkie koszty transportu i ponosi wszelkie ryzyko do momentu dostarczenia towaru. Sprzedający płaci cło i jest „zarejestrowanym importerem” w kraju kupującego. Termin dotyczy wszystkich rodzajów transportu.

    Ryzyko przechodzi na kupującego, gdy:

    Towar został dostarczony we wskazane miejsce przeznaczenia, a nie rozładowany z przybywającego środka transportu.
    UWAGA: Jeżeli sprzedający nie jest w stanie działać jako oficjalny importer w kraju docelowym, tego terminu nie należy używać; rozważ DPU lub DAP w tym scenariuszu.

EXW – Ex Works

Sprzedający wypełnia obowiązek dostawy, gdy udostępnił towar kupującemu w swoim obiekcie (tj. zakład, fabryka, magazyn itp.). W szczególności sprzedający nie ponosi odpowiedzialności za załadunek towaru na pojazd dostarczony przez kupującego ani za odprawę towaru do eksportu, chyba że uzgodniono inaczej. Kupujący ponosi wszelkie koszty i ryzyko związane z dostarczeniem towaru z siedziby sprzedającego do pożądanego miejsca przeznaczenia. Termin ten stanowi zatem minimalne zobowiązanie sprzedawcy. Termin dotyczy wszystkich rodzajów transportu.

Ryzyko przechodzi na kupującego, gdy:

Towar jest udostępniany kupującemu w siedzibie sprzedającego.
UWAGA: Jeśli kupujący nie jest w stanie dokonać odprawy celnej eksportowej towarów, ponieważ nie jest obecny w ich kraju pochodzenia, lub nadal jest odpowiedzialny za zgłoszenia eksportowe, należy użyć innej regulacji handlowej; w tym scenariuszu należy rozważyć użycie FCA.

 

Zasady transportu morskiego i śródlądowego:

  • FAS – Franco wzdłuż burty statku
    (podany port załadunku)

    Sprzedający musi umieścić towary wzdłuż burty statku we wskazanym porcie. Sprzedający musi odprawić towar do eksportu. Termin dotyczy wyłącznie transportu morskiego.

    Ryzyko przechodzi na kupującego, gdy:

    Towary są umieszczane wzdłuż burty statku w określonym porcie i są odprawiane na eksport.

  • FOB – Franco statek
    (podany port załadunku)

    Według powszechnie obowiązującego warunku handlowego, sprzedający musi załadować towar na statek wyznaczony przez kupującego. Przeniesienie kosztów i ryzyka następuje z chwilą umieszczenia towarów na kontenerowcu w celu ich przetransportowania. Określenie „na pokładzie kontenerowca” musi być jasno zdefiniowane w umowie. Sprzedający musi odprawić towar do eksportu. Termin dotyczy wyłącznie transportu morskiego.

    Ryzyko przechodzi na kupującego, gdy:

    Towary zostają umieszczane na pokładzie kontenerowca (co musi być jasno określone), a sprzedawca dokonuje odprawy eksportowej towarów.

  • CFR – Koszt i fracht
    (podany port docelowy)

    Sprzedający musi pokryć koszty i fracht, aby sprowadzić towary do określonego miejsca przeznaczenia. Jednak ryzyko przechodzi na kupującego po umieszczeniu towarów na pokładzie statku w celu transportu. Termin dotyczy wyłącznie transportu morskiego.

    Ryzyko przechodzi na kupującego, gdy:

    Towary zostały dostarczone na pokład statku (co musi być jasno określone) w porcie wyjścia.

  • CIF – Koszt, ubezpieczenie i fracht
    (podany port docelowy)

    Sprzedający musi pokryć koszty i fracht, aby sprowadzić towary do określonego miejsca przeznaczenia. Jednak ryzyko przechodzi na kupującego po umieszczeniu towarów na pokładzie statku w celu transportu. Sprzedający musi również - o ile nie uzgodniono inaczej lub zwyczajowo w danej branży - na własny koszt wykupić ubezpieczenie ładunku, zgodne z ochroną przewidzianą w klauzulach (C) Instytutowych Klauzul Ładunkowych (LMA/IUA) lub podobnych klauzulach dotyczących przesyłki. Termin dotyczy wyłącznie transportu morskiego.

    Ryzyko przechodzi na kupującego, gdy:

    Towary zostały umieszczone na pokładzie statku (co musi być wyraźnie określone).

FAS – Bezpłatny przy statku
(podany port załadunku)

Sprzedający musi umieścić towary wzdłuż burty statku we wskazanym porcie. Sprzedający musi odprawić towar do eksportu. Termin dotyczy wyłącznie transportu morskiego.

Ryzyko przechodzi na kupującego, gdy:

Towary są umieszczane wzdłuż burty statku w określonym porcie i są odprawiane na eksport.



Incoterms 2020 nie będą miały zastosowania, chyba że zostaną włączone do umowy sprzedaży poprzez wyraźne określenie, że umowa podlega Incoterms 2020. Incoterms są standardowymi definicjami warunków handlowych ICC i są uznawane na arenie międzynarodowej jako niezbędny dowód odpowiedzialności kupującego i sprzedającego za dostawę na podstawie umowy sprzedaży. To jest podstawowy przewodnik, zalecamy zapoznanie się z podręcznikiem stworzonym przez Międzynarodową Izbę Handlową (ICC , aby uzyskać bardziej szczegółowe informacje dotyczące Incoterms 2020.

Uzyskaj rozwiązania handlowe i taryfowe od C.H. Robinson. Pozwól naszym ekspertom poprowadzić Cię przez obecny krajobraz.

Incoterms ® jest zarejestrowanym znakiem towarowym Międzynarodowej Izby Handlowej.